Engizisyon mahkemeleri hakkında hemen hemen herkes bir şeyler duymuştur. İsim olarak bilinse bile, bu mahkemelerde yapılan işkenceler hakkında kimsenin çok detaylı bir bilgisi bulunmamaktadır.
Bu mahkemelerde; bir kişi her hangi bir suç ile yargılanıyorsa, çıplak ayaklarıyla ateş üzerinden yürütülür ve avucunun içerisine kor bir demir parçası konulurdu. Vücudunda herhangi bir yara oluşmazsa, suçsuz olduğu kabul edilirdi.
İşkencelerde; ölüm askıları, çivili sandalyeler, parmak sıkıştıran mengeneler ve kızgın kerpetenler kullanılırdı.
Engizisyon mahkemeleri tarihe, özellikle de Orta Çağ Avrupa’sına, kara leke olarak geçen bir mahkeme çeşidi olarak bilinmektedir. Kilisenin desteği ile ortaya çıkan bu mahkemeler, insanlara tamamen işkence etmek üzerine kurulmuştur.
İşkence yapılmasında savunulan görüş ise; insan bedeni oluşumunun ve kadında gebeliğin iblis işi olduğu ileri sürülür ve bu düşünceden yola çıkarak tenin yeniden dirilişine inanılmazsa aforoz edilirdi.
Bu mantık üzerinden hareket eden mahkemeler, tüm bireylere istediği suçlamayı yöneltmekte ve iftiralar da atarak, türlü işkenceler görmesine neden olmaktaydı.
Bir kadının, geçmişte yani mahkemelerin bulunduğu dönemde, bakire olduğunu söylemesine rağmen putperestlik, büyücülük ile suçlanarak odun ateşinde diri diri yakılması ve 400 yıl sonra aynı kadının azize olarak ilan edilmesi halen akıllardan çıkmamaktadır.
Ses yalıtımının olduğu, güneş ışığının girmediği saraylar ve görkemli binalar, engizisyon mahkemeleri olarak seçilir ve burada, suçlu olarak ilan edilenlere akıl almaz işkenceler yapılırdı.
Böğüren Boğa İşkencesi:
Cezalandırılacak olan kişi demirden yapılmış bir boğanın içerisine yerleştirilir; daha sonra ise, boğa karnından odun ateşiyle ısıtılmaya başlanılırdı. Bu işkence tipi, gelmiş geçmiş en acı verici işkencelerden biri olarak kabul edilir.
